โดยเนื้อแท้ มนุษย์ เป็นสิ่งที่มีชีวิต ที่มีคุณความดีเป็นพื้นฐาน
ในยามเดือดร้อน การช่วยเหลือกันโดยคุณธรรม เป็นเรื่องสำคัญกว่าการผูกโกรธต่อกันมากนัก เมื่อเราผ่านโลกผ่านชีวิตมาสักช่วงหนึ่ง เราจะพบว่าในคราวที่เราตกทุกข์ได้ยากนั้น 1. บางครั้งคนที่ช่วยเหลือเรา เขาก็ไม่ได้ชอบเรา บางคนถึงขั้นรังเกียจเราด้วยซ้ำ แต่เขาช่วยด้วยคุณธรรมประจำใจ คือโกรธเกลียดกันอย่างไร เขาก็ช่วย เพราะไม่อาจทนเห็นคนอดตายไปต่อหน้าต่อตา 2. เช่นเดียวกัน บางครั้งคนที่เราช่วยเหลือเขา เขาก็ไม่ได้ชอบเรา อีกทั้งยังเคยร้ายกาจกับเราสารพัด เคยดูถูกดูแคลน เคยกลั่นแกล้ง เคยพูดจาทิ่มแทงสารพัด แต่เราก็ยังช่วยทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาไม่ได้ชอบเรา เพราะไม่อาจทนเห็นคนอดตายไปต่อหน้าต่อตา การเห็นความสำคัญของการช่วยชีวิตคน มาก่อนความโกรธ ความเกลียด ความชิงชังนั้น คนที่รู้จักยกรู้จักวางแบบนี้นั่นได้นั้น ก็เพราะโดยเนื้อแท้แล้วเป็นคนที่มีคุณธรรมประจำใจ คุณธรรมข้อไหน คุณธรรมนี้เรียกว่าอะไร คุณธรรมนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร คุณธรรมนี้ เรียกว่า พรหมวิหาร 4 1. เมตตา คือ ปรารถนาให้เขามีความสุข 2. กรุณา คือ ปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์ 3. มุทิตา คือ ยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี 4. อุเบกขา คือ วางใจเป็นกลางตั้งมั่นอยู่ในธร